Małżeńskie uprzejmości

Późny wieczór. On zasypia, ja czytam. Standard. On ziewa przeokropnie.

- Po co ziewasz? - pytam zirytowana.

- Bo jestem śpiący.

- To jak jesteś śpiący, to śpij.

- Nie mogę, bo mi przeszkadzasz.

- To nie ziewaj, ziewa się wtedy, kiedy chce się spać, a nie może, a ty możesz.

- Mógłbym, gdybyś przestała gadać.

.....

Poranek. Gadamy w łóżku, jak co weekend.

- Co ja mam zrobić z włosami - marudzę, kładąc mu głowę na brzuchu.

- Umyj.

- Jezu, idę do fryzjera, poradź coś!

- Jak ja szedłem, to spytałem: obciąć? Powiedziałaś tak. Spytałem: nie obcinać? Powiedziałaś tak.

- Ale masz porównanie. Może kolor zmienię?

- Nie.

- To może obetnę na krótko?

- NIE!

- To co?

- Co chcesz.

- A podobam ci się w takich?

Krzywi się.

- Dobra! Znajdę sobie kogoś, komu się będę podobać! - prycham.

On, z uśmieszkiem typu "macho".

- Kochanie, mówmy o rzeczach realnych.